Ciało znanego w mieście playboya Artura Trykowskiego znaleziono około godziny czternastej w podmiejskim lasku. Zwłoki leżały wśród gęstych krzaków leszczyny. Obok miejsca zbrodni przebiegała leśna, rzadko uczęszczana piaszczysta droga. Lekarz medycyny sądowej stwierdził, że mężczyzna zginął od uderzenia w głowę jakimś tępym narzędziem. Kiedy inspektor Nerak przyjechał na miejsce zbrodni, sierżant Wrzosek akurat kończył oględziny terenu. Widząc inspektora, podszedł i zameldował:

- Szefie, wszystko wskazuje na to, że faceta zamordowano wcześniej w innym miejscu, a następnie przewieziono jego zwłoki samochodem tu do lasu i porzucono. Mamy jednak pecha, bo deszcz, który ustał pół godziny temu, zniszczył wszelkie ślady, łącznie z tymi, jakie mogły pozostawić opony auta mordercy.

Śmierć znanego w mieście jubilera Antoniego Golda zaskoczyła wszystkich. Ten aż do przesady ostrożny mężczyzna został zastrzelony w biurze swojego salonu około godziny dwudziestej. Zwłoki odkrył, na drugi dzień rano, Leszek Silver, jeden z pracowników. On też przywitał wchodzącego do salonu jubilerskiego inspektora Neraka i oświadczył: - Pan Antoni był tytanem pracy i człowiekiem, o którym wszyscy mówili, że nawet z kamienia potrafi wycisnąć pieniądze. Był też bardzo nieufny, nikomu nie wierzył i wszystko trzymał pod kluczem. Proszę sobie wyobrazić, że szyfru do sejfu, w którym trzymał najważniejsze dokumenty, testament i kolekcję złotych monet, nie znał nikt, łącznie z jego małżonką. 

Zwłoki Tadeusza Okienki znalazła jego sekretarka, kiedy rano weszła do gabinetu. Denat leżał w kałuży krwi na podłodze obok okna. Przerażona zadzwoniła na policję i poinformowała o nieszczęściu.

Kilka minut później inspektor Nerak był już na miejscu zdarzenia. Tuż obok leżących na podłodze zwłok Tadeusza Okienki Nerak zobaczył karnisz z przymocowanymi do niego zasłonami. Był zrobiony z grubej metalowej rury zakończonej masywnymi, mosiężnymi gałkami. Już na pierwszy rzut oka inspektor domyślił się, w jaki sposób mogło dojść do tragedii. Najprawdopodobniej Tadeusz Okienko, próbując zasłonić okno, zbyt mocno pociągnął kotarę, zerwał karnisz, który, spadając, śmiertelnie zranił go w głowę. Nieszczęście zdarzyło się dzień wcześniej po południu, kiedy w firmie poza panem Tadeuszem nie było nikogo.

Do zakończenia dyżuru pozostały jeszcze dwie godziny. Inspektor Nerak wyciągnął z szafy książkę i już zamierzał zabrać się do jej czkania, gdy zadzwonił telefon.

- Panie inspektorze, w fabryce mebli Wiąz był napad i złodzieje ukradli sporo pieniędzy - informował oficer dyżurny. - Szef prosił, aby zajął się pan tą sprawą. Na miejscu jest już sierżant Wrzosek. 

Przyjęcie nie było najlepsze. Znudzony inspektor Nerak siedział sam na kanapie i pociągając drobnymi łykami whisky, przyglądał się gościom. Nie było ich wielu. Oprócz gospodarza i jego żony jeszcze sześciu mężczyzn i pięć kobiet. Pod oknem, po drugiej stronie salonu, trzej mężczyźni w towarzystwie czterech pań raczyli się mocno schłodzoną białą wódką. Kilka kroków od inspektora, przy stoliku zastawionym wykwintnym jadłem, siedziało dwóch mężczyzn i młoda, atrakcyjna kobieta. Uroku jej smukłej szyi przydawał piękny naszyjnik z niewielkich brylantów. Ramiona i odrobinę głębokiego dekoltu okrywała elegancka etola z rudego lisa.