Brugia - piękna pani (Belgia)

   Jedynym „problemem" tego flamandzkiego miasteczka jest to, że tu... nie ma brzydkich miejsc.


   Ponadgodzinna podróż z brukselskiego dworca północnego przebiega sprawnie. Pociąg po drodze zatrzymuje się na trzech stacjach, w tym dwóch stołecznych. To, że jesteśmy we Flandrii, można odczuć już w wagonie. Mówiący po flamandzku konduktorzy i współpasażerowie sprawiają, że z kosmopolitycznej Brukseli przenosimy się w zupełnie inny świat. Przed brugijskim dworcem kolejowym „wyrasta" ogromny parking dla rowerów. Właśnie tak najchętniej poruszają się mieszkańcy „Wenecji Północy".

  

Markt - serce miasta

   Ani się obejrzymy, a już trafiamy w jedną z dziesiątek brukowanych uliczek prowadzących do ścisłego centrum miasta. Życie średniowiecznej Brugii koncentrowało się wokół rynku (Marktu). Zresztą w 2000 r. śródmieście zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Dzisiaj pośrodku placu stoi powstały w XIX w. pomnik bojowników o niepodległość miasta Ostróg - przedstawiciela cechu tkaczy Pietera de Conincka i reprezentanta rzeźników Jana Breydela. Obaj dumnie trzymają rękojeść tego samego miecza, na tle powiewającej flagi.

   Na początku XIV w. król Francji Filip IV Piękny zażądał od Flandrii wysokiej daniny. W odpowiedzi miejscowi rzemieślnicy urządzili prawdziwą rzeź wszystkich, którzy nie mówili w języku flamandzkim. Testem dla przepytywanych było poprawne wymówienie słów: shild en vriend (tarcza i przyjaciel). Jeżeli ktoś tego nie zrobił, natychmiast żegnał się z życiem. Kiedy śladem Brugii podążyły inne flamandzkie miasteczka, Francuzi postawili na nogi prawie całą armię. W lipcu 1302 r. w bitwie pod Kor-trijk 60 tysięcy chłopów, tkaczy, farbiarzy i rzeźników uzbrojonych w topory, widły i piki pod wodzą d.e Conincka pokonało kwiat rycerstwa europejskiego. Na pobojowisku znaleziono 700 złotych ostróg i to wydarzenie dało nazwę całej bitwie (Złotych Ostróg). Jan Breydel jest również patronem stadionu piłkarskiego, na którym spotkania rozgrywają dwie pierwszoligowe drużyny - FC Brugge i Cercle Brugge.

   366 schodów
   na szczyt Belfortu

   Budynki otaczające rynek przywołują dawną Brugię. Uwagę turystów ogniskuje znajdujący się na południowej stronie placu Belfort - symbol wolności, dumy i bogactwa mieszkańców. To powstała w XIII w. imponująca dzwonnica, na której szczyt prowadzi 366 schodów.

   Po drodze zwiedzający mijają pomieszczenie, w którym znajduje się karylion. Składa się on z 47 dzwonów o łącznej wadze 27 ton. Do dziś zatrudniany przez władze miasta muzyk raczy miejscowych i przyjezdnych wspaniałym brzmieniem instrumentu. Z samego szczytu Belfortu rozciąga się przepiękna panorama usianego kanałami średniowiecznego miasta.

   Po lewej stronie, na rogu Sint Amandstraat znajdują się dwa niezwykłe budynki. Zwieńczony charakterystycznym zegarem Bouchoute to najstarszy obiekt na rynku. Powstał w XV w. Obecnie sąsiaduje z kawiarnią Craenenburg. Jej neogotycki budynek zakończony niewielką wieżyczką stanowi świadectwo potęgi i patriotyzmu mieszkańców miasta. W usytuowanej w tym miejscu kamienicy lud Brugii w 1488 roku przez trzy miesiące więził zamierzającego ograniczyć przywileje ośrodka, austriackiego następcę tronu Maksymiliana Habsburga. Opór arcyksięcia udało się złamać. Po tym, jak mieszczanie zgładzili będącego jego prawą ręką Pietera Lanchalsa (którego nazwisko oznacza „długa szyja"), Maksymilian przystał na wszystkie postulaty swoich oprawców. Chociaż dla upamiętnienia swego współpracownika nakazał mieszkańcom Brugii hodowanie w kanałach łabędzi, mających charakterystyczne długie szyje. Zresztą ptaki te już na dobre wpisały się w krajobraz „Wenecji Północy". Można je spotkać podczas przejażdżki łodzią po licznych kanałach. Zresztą taki jejs to wspaniały sposób na zwiedzenie miasta, o ile - rzecz jasna - pozwala na to pogoda.

   Ratusz - duma miasta

   Wąska uliczka prowadzi z rynku na Burg. Ten plac stanowi jedną z najpiękniejszych części miasta. W IX w. hrabia Baldwin Żelazne Ramię wzniósł tu potężną fortecę. Obecnie szczególną uwagę turystów zwraca imponujący ratusz (Stadhuis). Ten gotycki obiekt jest najstarszą tego typu budowlą w Belgii. Powstał w XIV w. Niegdyś fasadę budynku zdobiły posągi zacnych mężów i dam z historii Brugii, pomalowane w jaskrawych barwach przez słynnego Jana van Eycka. Po tym jak zostały zniszczone, zastąpiono je innymi, ale utrzymanymi w jasnej tonacji. Najbardziej okazałym miejscem w ratuszu jest powstała w 1400 r. Sala Gotycka. Na uwagę zasługuje unikalne drewniane sklepienie. Wsporniki łuków ukazują cztery pory roku symbolizujące cztery żywioły. Ściany ozdobiono rozmaitymi scenami - zarówno biblijnymi, jak i z historii miasta.

   Ampułka z krwią Chrystusa

   Po prawej stronie ratusza znajduje się Bazylika Świętej Krwi (Basiliek van het Heilig Bloed). Nazwa świątyni pochodzi od relikwii, które są w niej przechowywane. Legenda głosi, że w XII wieku flamandzki hrabia Diederik d'Alsace przywiózł z Jerozolimy tajemniczą ampułkę zawierającą kilka kropel krwi, które z ciała Chrystusa do świętego Graala zmył Józef z Arymatei. Rycerz miał ją otrzymać w nagrodę za odwagę, którą wykazał się podczas drugiej wyprawy krzyżowej. Historycy zadają jednak kłam tej opowieści, twierdząc, że fiolka została zwyczajnie zrabowana z Konstantynopola i przewieziona w głąb kontynentu. Relikwia przechowywana jest w ampułce z górskiego kryształu ozdobionej złotymi koronami. Do dziś mieszkańcy Brugii, ale też liczne rzesze turystów czczą krew Chrystusa. Jest to szczególnie widoczne podczas uroczystej procesji, która co roku, w dniu Wniebowstąpienia Pańskiego, przemierza uliczki tego flan-dryjskiego ośrodka.

   Nie sposób ominąć innych budowli sakralnych w śródmieściu, zwłaszcza górującego nad miastem gotyckiego kościoła Najświętszej Marii Panny (Onze-Lieuve-Vrouwekerk). Powstał w XIII w. i szybko zyskał status świątyni władców. Właśnie tutaj odbył się ślub Marii Burgundzkiej z Maksymilianem Habsburgiem. Interesujące, że kiedy młodzi się poznawali, żadne z nich nie znało języka, którym posługiwało się drugie...

   W kościele znajduje się grobowiec Marii, która zmarła w wieku 25 lat po upadku z konia. Warto również zwrócić uwagę na wykonany z marmuru posąg Madonny z Dzieciątkiem dłuta Michała Anioła. Słynny artysta stworzył go na potrzeby katedry w Sienie, ale okazało się, że Włochów nie stać na zakup rzeźby. Z okazji skorzystał zatem zamożny kupiec z Brugii Jan van Moeskroen i sprowadził ją do rodzinnej parafii. Co ciekawe, jest to jedyna praca Michała Anioła, która opuściła Włochy za życia artysty. Posąg kilka razy rabowano, ale zawsze powracał na swoje miejsce.

   W Brugii tworzyli wielcy malarze. Przez jedenaście lat mieszkał tu Jan van Eyck i namalował słynny „Ołtarz Baranka Eucharystycznego". Składa się on z dwudziestu czterech tablic, na których artysta przedstawił ponad 250 postaci. Obecnie można go oglądać w katedrze św. Bawona w Gandawie. Na jednej z uliczek mistrz pędzla od 1878 roku z posągu spogląda na tłumy turystów przewijające się przez centrum Brugii. Stolicę Flandrii Zachodniej szczególnie upodobał sobie również Niemiec Hans Memling. Ten jeden z najwybitniejszych przedstawicieli wczesnego odrodzenia w Europie przeniósł się do Brugii w wieku 25 lat. Malował głównie portrety bogatych mieszczan. Nie stronił również od tematyki religijnej. To właśnie artysta stworzył m.in. „Mistyczne zaślubiny św. Katarzyny" i „Relikwiarz św. Urszuli". Dzieła można podziwiać w muzeum artysty zlokalizowanym w Xlll-wiecznym szpitalu św. Jana (St-Janshospotaal). Wielbiciele malarstwa nie mogą również ominąć lokalnej galerii.

   Belgijski Koniaków

   Dla mieszkańców innych części kraju, a także rzeszy zagranicznych turystów Brugia jest belgijskim Koniakowem. Właśnie tutaj od XVII w. powstają wyroby koronczarskie znane w całej Europie. Ich sława była tak wielka, że niektóre wzory i techniki stosowane w koronczarstwie noszą nazwę brugijskich. Rękodzieła można dostać w niemal wszystkich sklepach z pamiątkami, chociaż należy zachować czujność, bowiem niektóre serwety, czy chusty są... importowane z Chin.

   Po zaspokojeniu pragnienia duszy, warto posłuchać swego ciała. Chociaż nazwa kilku piw pochodzi od nazwy miasta, m.in. Brugs Blonde czy Brugs Tripel, tak naprawdę warzone jest tu tylko jedno - Brugse Zot. Podobnie jak inne belgijskie piwa, pija się je z przeznaczonych wyłącznie dla nich szklanek i jeżeli w restauracji kelner poda trunek w innym kuflu niż oryginalny, wolno odmówić jego przyjęcia. Najlepiej spróbować starannie dobranego zestawu kilku piw. Można go zamówić praktycznie w każdym lokalu (w zależności od pojemności i ilości szklanek ceny takiego pakietu mogą wynosić od 12 do 30 euro). Podobnie jak w innych miastach można skosztować przepysznych czekoladek (cena: 1 euro za sztukę).

   Atmosferę tego przepięknego miasta wzbogacają ludzie. Wyjątkowo uprzejmi, grzeczni, a przede wszystkim cierpliwi - czy to w kolejkach w okolicznych sklepach, czy też na stacji, kiedy pora wracać do Brukseli. Warto jednak tutaj powrócić.

 

   TOMASZ GÓRSKI

 

   Aby obejrzeć więcej zdjęć, pokazujących jak piękna jest Brugia, kilknij TUTAJ i TUTAJ


   Jak dojechać:
   Z Brukseli najlepiej pociągiem jadącym do Ostendy przez Brugię (podróż trwa ok. godziny). Bilet w obie strony 2 klasy - ok. 26 euro (więcej informacji:
www.brail.be)
   Ceny:
   Obiad: 18-30 euro
   Kawa: 2,5-3 euro
   Czekoladki: 1 euro (sztuka)
   Piwo: 4-7 euro (za 0,33 l)
   Brugia w sieci:
  
www.brugge.be - oficjalna strona miasta
  
http://www.trabel.com/brugge.htm - ogólne wiadomości
  
http://www.visit-bruges.com - gdzie się zatrzymać

   Powyższy tekst wydrukowany został w 2009 roku w 25 numerze tygodnika ANGORA-PERYSKOP

  • /poznaj-wiat/298-na-wasne-oczy/3217-jak-czcimy-umarlych
  • /poznaj-wiat/298-na-wasne-oczy/3153-na-wasne-oczy-skarby-wyspy-kokosowej-kostaryka