KRÓTKIE HISTORIE SŁAWNYCH MIŁOŚCI - Berenika - Ptolemeusz III

• BERENIKA - PTOLEMEUSZ III (III wiek p.n.e.)

Ona - urodziła się ok. 258 r. p.n.e.; zmarła w 220 r. p.n.e. - córka Magasa, króla Cyreny (obecnie pn. Libia).

On - Ptolemeusz III Eurgates (znaczy - dobroczyńca) urodzony ok. 284 r. p.n.e.; zmarły 220 r. p.n.e.,syn Ptolemeusza II, króla Egiptu.

Na początku ten związek miał prawie stereotypowy dla królewskich małżeństw, polityczny charakter. Jedenastoletnia Berenika została wydana za mąż za znacznie starszego od siebie Ptolemeusza. Chodziło o połączenie dwu państw - Cyren i Egiptu. Okazało się wkrótce, że amor potrafi, pokonać i politykę.

Formalny związek przerodził się w głęboką gorącą miłość. Czar miłości i zauroczenia sobą spowodowały, że wspólnie rządzili potężnym krajem mądrze i sprawiedliwie. Był to dobry czas dla państwa i poddanych.

Kiedy król Ptolemeusz wyruszył na wojnę do Syrii, aby pomścić śmierć zamordowanej tam siostry, Berenika, z miłości i lęku o życie ukochanego, ofiarowała Afrodycie - bogini miłości - swój piękny warkocz, bardzo wówczas cenioną ozdobę Kobiety oraz symbol kobiecości, szczęścia, nadziei.Było to duże poświęcenie.

Warkocz, w niezwykle tajemniczych okolicznościach, zginął z ołtarza Afrodyty. Nadworny królewski astronom - Konon z Samos oświadczył, że Afrodyta, w uznaniu dla wielkiej miłości, uniosła warkocz do nieba i uczyniła z niego gwiazdozbiór zwany od tysiącleci gwiazdozbiorem Bereniki. Pieśń gminna, bardzo wrażliwa na wielkie miłości, ubarwiła osąd królewskiego astronoma. Czerpiąc z folkloru, wielcy twórcy poświęcili miłości Bereniki i Ptolemeusza wspaniałe utwory. Stała się ona tematem, między innymi, poematu Kallimacha "Warkocz Bereniki" oraz opery Domenico Giuseppe Scarlattiego" Berenice Regine d'Egitto".

TEKST: Władysław Zalewski

Wydawnictwo IMPULS 1999