Mnie się to nie podoba (a nie: mi...)

 

Spora część ludzi niepoprawnie używa zaimka osobowego ja w celowniku. Nie wiedzą oni, że w obiegu są dwie jego formy fleksyjne: krótsza mi i dłuższa (pełna) mnie, a odpowiednia reguła precyzyjnie określą kiedy stosować jedną, a kiedy drugą.

Czytaj dalej

TO spotkanie (a nie: TE spotkanie)

  • Wiecie z lekcji gramatyki, co to jest zaimek. To część mowy, która najczęściej zastępuje imiona, czyli rzeczowniki (np. Paweł - on, Aneta - ona, dziecko - ono), i stąd jej nazwa: zaimek - 'coś zamiast imienia'. W rzeczywistości zaimki mogą zastępować wszystkie samodzielne wyrazy z wyjątkiem czasowników: przymiotnik (czerwony - taki), liczebnik (sześć - tyle), przysłówek (mocno - tak).

Czytaj dalej