Jak uczą się angielskiego małe dzieci? (cz.2)

      Kiedy dzieci znają dostateczną ilość słówek, podejmują pierwsze próby porozumiewania się w języku angielskim. Bardzo często właśnie wtedy pojawiają się pierwsze trudności i zniechęcenie. Frustracja jest jednak tylko kolejnym etapem w nauce języka obcego

      Jeśli widzisz, że twoje dziecko traci zapał do nauki języka, nie przerywaj waszych domowych lekcji. Najważniejsza w nauce angielskiego jest systematyczność. Dzięki wspólnym zabawom z angielskim dziecko nie tylko będzie zyskiwało biegłość w posługiwaniu się językiem, ale też wiarę we własne siły. Pamiętaj, że malec potrzebuje ciągłej zachęty i pochwał. Każdy sukces będzie motywował go do dalszej nauki.

      Etap frustracji
      Gdy nauka angielskiego straci swój pierwszy urok, a efekty wciąż są dalekie od oczekiwanych, niektóre dzieci zaczynają odczuwać zniechęcenie. Malec denerwuje się, że nie potrafi wyrażać swoich myśli po angielsku, frustruje się, że mówi zbyt wolno, nie tak swobodnie jak w ojczystym języku. Choć jego zasób słówek jest coraz większy, na swobodne komunikowanie się (choćby prostymi zdaniami) dziecko musi jeszcze poczekać.

      Jak pokonać frustrację dziecka? Ucząc je czegoś, czym może się potem pochwalić, np. liczenia po angielsku do dwunastu, prostych rymowanek lub piosenek. Warto też jak najczęściej pytać malca o to, co już dobrze umie, a potem chwalić poprawne odpowiedzi. Jeśli chcesz sprawdzić wiedzę pociechy, nie przepytuj z odmiany czasownika (dzieci w przedszkolu czy pierwszej klasie nie uczą się gramatyki w taki sposób), ale zapytaj o kolor ubrania postaci w książce, nazwę przedmiotu codziennego użytku. Chwal jak najczęściej - nawet najmniejszy sukces motywuje do nauki.

      Błędy
      Jeśli dziecko mówi po angielsku niepoprawnie, nigdy nie wytykaj mu błędów wprost, bo to zniechęca je do dalszej nauki. Błędy są naturalną częścią procesu rozszyfrowywania zasad angielskiej gramatyki, mogą też wynikać z niewłaściwej wymowy. Z twoją pomocą bidzie jednak coraz lepiej. Jeśli dziecko słyszy, jak dorosły powtarza wypowiedź w poprawny sposób, samo z czasem skoryguje swój sposób mówienia. Niepoprawne „I goed" wkrótce zmieni się w „went", jeżeli np. dziecko będzie słyszało, że dorosły potwierdza „yes, you went". Gdy dorosły w odpowiedzi na „zee bus" będzie powtarzać „yes, I see the bus", dziecko szybko przyswoi poprawną formę. Pamiętaj - możesz zachęcać dziecko do podejmowania prób samodzielnego użycia języka, ale nie kwestionuj jego początkowych umiejętności.

      Nauka czytania
      Zanim dziecko nauczy się czytać po angielsku, musi poznać nazwy 26 liter alfabetu i odpowiadające im głoski. Angielski ma 26 liter, ale około 44 głosek (w standardowym angielskim), np. głoskę „i" czyta się podobnie, ale zapisuje się na wiele różnych sposobów. Aby uniknąć zawiłego wyjaśniania fonetyki języka obcego, lepiej zapoznać dziecko tylko z podstawowymi głoskami (zresztą dopiero wtedy, gdy będzie ono bardziej zaawansowane w nauce języka angielskiego).

      Dzieci, które potrafią już czytać w języku ojczystym, próbują swych sił także w czytaniu po angielsku. Wiedzą już, jak rozszyfrowywać słowa, i stosują te same zasady czytania, co w języku ojczystym - zaczynają czytać angielskie wyrazy w niewłaściwy sposób. Niektóre dzieci samodzielnie odkrywają, jak czytać dane słowo - znają je z książeczki, którą im czytał dorosły, albo uczyły się wcześniej na pamięć angielskiej rymowanki. Początki nauki czytania po angielsku są dużo łatwiejsze, jeśli malec dobrze zna już angielskie wyrazy i zwroty, które próbuje przeczytać. Dzięki temu dzieci samodzielnie odkrywają, jak czyta się proste wyrażenia. Nie powinno się uczyć czytać słowa literka po literce, ale dziecko powinno widzieć całe słówko.

      Nauka języka - wskazówki praktyczne
      Małemu dziecku dużo łatwiej jest uczyć się angielskiego, jeżeli proponuje się mu ćwiczenia i zabawy językowe dostosowane do jego wieku. Bardzo ważna jest także obecność dorosłego i jego wsparcie.

      Małe dzieci chcą wiedzieć, po co się uczą. Muszą wiedzieć, dlaczego znajomość języka angielskiego jest tak potrzebna. Można np. powiedzieć dziecku, że ćwiczycie dialogi, aby na zagranicznych wakacjach mogło samodzielnie poprosić o deser w restauracji.

      Zajęcia z angielskiego są atrakcyjne, jeśli koncentrują się wokół pojęć, które dzieci już rozumieją w swym ojczystym języku. W ten sposób dzieci nie uczą się dwóch rzeczy jednocześnie (nowego pojęcia i nowego języka), ale po prostu uczą się angielskiego, by rozmawiać o czymś, co już znają.

      Ćwiczenia, które wykonujecie, powinny być dziecku znane z życia codziennego. Wprowadźcie do planu dnia np. czytanie i oglądanie angielskich książeczek z obrazkami (podobnie jak książeczek w języku polskim), mówienie wierszyków po angielsku albo jedzenie „angielskich" przekąsek. Jak najczęściej korzystajcie z rekwizytów - nauka jest wtedy atrakcyjniejsza, a dziecko szybciej przyswaja nowe słówka.

      Zadania powinny być na bieżąco komentowane przez dorosłego - opowiadaj, co się dzieje, uzupełniaj dialogi, używaj poleceń w języku angielskim.

      Pomagając dziecku w nauce, zawsze staraj się robić to w formie zabawy. Spraw, aby traktowało ćwiczenia jako wyzwania. Aby je zachęcić do nauki, możesz przygotować małe nagrody.

 POLSKA GLOS WIELKOPOLSKI